Algemeen
29 september 2025
‘Gebruik de kracht van die verschillende achtergronden’
Op 31 oktober 2025, tijdens het Aegis Jaarcongres, neemt Gert Boeve afscheid als voorzitter van de branchevereniging. Zes jaar lang vervulde hij deze rol – eerst bij de rechtsvoorgangers van Aegis, en het afgelopen jaar bij de nieuwe vereniging. In dit interview blikt hij terug en kijkt hij vooruit.
Je bent jarenlang voorzitter geweest van Aegis. Als je terugkijkt, waar ben je dan het meest trots op?
Ik ben er het meest trots op dat we Aegis hebben neergezet als dé branchevereniging voor bewindvoerders, curatoren, mentoren en inkomensbeheerders. De basis is méér dan op orde. Tegelijkertijd mag dat echte Aegis-gevoel de komende jaren nog verder groeien.
We zijn nu een maand of negen onderweg in de huidige vorm. Er is veel bereikt, maar er ligt ook nog een prachtige taak: samen verder bouwen aan herkenbaarheid, onderlinge verbinding en zichtbaarheid. Daarbij hoort ook de professionaliseringsslag die we hebben gemaakt: een sterk bureau, een ledenraad, en steeds meer zichtbaarheid in Den Haag en daarbuiten. Dat geeft vertrouwen voor de toekomst.
Dat gaat onder leiding van onze nieuwe voorzitter Dennis Wiersma gebeuren, en ik heb er alle vertrouwen in dat hij dit samen met bestuur, ledenraad en leden verder gaat uitbouwen.
Welke momenten, beslissingen of mijlpalen waren voor jou het meest bepalend?
Een belangrijk moment is natuurlijk de totstandkoming van Aegis zelf. We zijn ontstaan uit vijf organisaties die stap voor stap naar elkaar toe zijn gegroeid. BPBI was daarin de echte founding father, met een stevige basis en jarenlange ervaring. De huidige fusiepartners zijn NBBI, NBPM en Horus. Elk met hun eigen kleur: de een meer regionaal georiënteerd, de ander ondernemender of meer een beroepsvereniging. Die culturen pasten niet vanzelfsprekend in elkaar. Fusies zijn nooit alleen een kwestie van structuren; er spelen emoties, gewoontes en trots mee. Het vroeg veel luisteren, geduld en soms ook het lef om door te pakken.
Fusies zijn nooit alleen een kwestie van structuren; er spelen emoties, gewoontes en trots mee
Een enorme mijlpaal was de brief van het kabinet van dit voorjaar. Voor het eerst werd onze branche daarin voluit erkend als volwaardig partner in het sociaal domein. Dat was een succes van Aegis, maar óók een voorbeeld van hoe samenwerking – van onze drie rechtsvoorgangers – van betekenis kan zijn. Het was het resultaat van jarenlange inzet, gesprekken en lobby. Die inspanningen zijn nu beloond met een brief die niet alleen erkenning geeft, maar ook een gezamenlijke agenda voor de toekomst schetst.
Daarnaast springt de toeslagenaffaire eruit. Daar werd pijnlijk duidelijk hoe hard cliënten onze leden nodig hebben, en hoe cruciaal ons werk is als systemen falen.
En ook alle individuele voorbeelden van leden en cliënten zijn bepalend geweest. Onze leden staan dikwijls voor hete vuren. Tijdens regiobijeenkomsten, werkbezoeken of gewoon in persoonlijk contact hoorde ik verhalen die indruk maakten: over de veerkracht van cliënten, over het doorzettingsvermogen van professionals, en over hoe ingewikkeld het soms is om je werk te doen in een systeem dat niet altijd meewerkt. Die verhalen hebben me geraakt en gesterkt in de overtuiging dat ons werk van groot maatschappelijk belang is.
In de bredere maatschappelijke context zie je hoe belangrijk onze rol is. We zijn onderdeel van het sociaal domein, we werken samen met partners in zorg, schuldhulpverlening en rechtspraak. Onze kracht zit in het verbinden van die werelden. Zonder ons zouden veel kwetsbare mensen niet de zorg of de financiële hulp krijgen die ze verdienen.
Wat waren de grootste uitdagingen tijdens je voorzitterschap, en welke lessen neem je daaruit mee?
De grootste uitdaging was steeds de balans bewaren. Enerzijds stevig opkomen voor de belangen van de branche, anderzijds samenwerken met politiek, gemeenten en ketenpartners. En binnen de vereniging: zorgen dat de verschillen tussen de vakgebieden niet tot scheidslijnen leiden, maar juist tot meerwaarde.
Daar komt bij dat we ook veel gevraagd hebben van de leden. We konden geen gouden bergen beloven of een eenduidige route naar succes schetsen. Het vroeg geduld en vertrouwen. En gelukkig is dat er geweest. Nu ligt er een duidelijke kabinetsbrief met een agenda voor de toekomst – maar de vraag is: hoe wordt die straks door het volgende kabinet opgepakt?
De belangrijkste les voor mij is dat je koers moet houden vanuit waarden. Niet alleen naar buiten toe, maar ook naar binnen. Als je blijft werken vanuit zorg, betrouwbaarheid en professionaliteit, dan vinden mensen elkaar ook in tijden van spanning.
Het werk als voorzitter vraagt veel inzet. Wat heeft dit voor jou persoonlijk betekend, en wat neem je mee uit de samenwerking met leden en collega’s?
Voor mij persoonlijk is dit voorzitterschap intensief geweest, maar vooral ook heel waardevol. Wat me het meest bijblijft, zijn de mensen met wie ik dit samen heb mogen doen.
Ik denk aan Harold de Graaf, destijds directeur bij BPBI, een van onze rechtsvoorgangers. Hij heeft jarenlang de branche neergezet en vertegenwoordigd, en ik heb veel steun gehad aan zijn kennis en inzet. En ik denk aan Rens Koelewijn, de laatste directeur van Horus. Rens herinner ik me niet alleen als collega, maar ook als hartelijke plaatsgenoot – we wonen allebei in Apeldoorn en hebben daarnaast ook elders een ander huis. Het is prettig om iemand naast je te hebben die zowel koersvast is als dichtbij voelt.
Ik denk aan de ledenraad, als geheel. Voor mij waren zij een echte critical friend: altijd bereid om mee te denken, scherp te zijn en het bestuur een spiegel voor te houden. En ik denk aan bepaalde leden van de ledenraad persoonlijk – mensen die ik altijd kon bellen voor advies of een goed gesprek.
En natuurlijk denk ik aan de bestuursleden. De eerste ploeg van Aegis – met Bas en Anton, die begonnen als concullega’s maar al snel echte samenwerkingspartners werden. Hun ondernemerschap en drive hebben veel betekend. Dankzij hen zijn onze processen efficiënt en professioneel ingericht, zonder dat we onpersoonlijk zijn geworden. Samen met Sjon Reimink – jarenlang voorzitter van VeWeVe en later vicevoorzitter bij Horus – én Stephan van der Giessen van NBBI, met wie ik vaak samenwerkte bij vergaderingen, hebben zij een stevige basis gelegd. De huidige ploeg heeft daarop voortgebouwd: Kirsten, een heldere en krachtige representant van de mentoren; Richard en Willem, jarenlang steunpilaren en toeverlaten; en Christa en Jan, die ieder op hun manier veel hebben gebracht.
En dan het bureau: Shirley, Janet, Dorien en Jan-Willem. Op hen kon ik echt bouwen. Zij zorgen dat leden zich gehoord voelen, dat dingen gewoon geregeld worden en dat Aegis communicatief stevig op de kaart staat. Zonder hun inzet en professionaliteit zou de vereniging nooit zo hebben kunnen groeien.
Tenslotte wil ik ook onze samenwerkingspartners noemen. Mensen met wie we vaak in gesprek waren en die onze branche hebben geholpen om verder te komen. Zoals Hans Spigt, voorzitter van het Landelijk Platform Bewind. Ambtenaren als Marianne van Kalken en Sharon Hak van de ministeries van SZW en J&V. Judith van Geffen van de NVVK. En de vertegenwoordigers van de rechterlijke macht, in het bijzonder Jenny Hofman en Astrid van Rossum. Het waren waardevolle contacten die Aegis zichtbaarder en sterker hebben gemaakt.
Je bent tijdelijk degene die het gezicht is, maar het zijn de mensen om je heen die maken dat je samen verschil kunt maken
Wat ik meeneem, is dat het voorzitterschap niet draait om de voorzitter zelf, maar om het collectief. Je bent tijdelijk degene die het gezicht is, maar het zijn de mensen om je heen die maken dat je samen verschil kunt maken. Voor mij was het een eer om dit samen met al deze mensen te mogen doen.
Wat is je wens of advies aan de nieuwe voorzitter en aan Aegis, de leden en de branche als geheel?
Aegis is pas een jaar onderweg. Het fundament ligt er, maar er is nog zoveel te bouwen. Mijn advies aan de nieuwe voorzitter, het bestuur, de ledenraad en de leden zelf: wees trots op wat er staat en maak er wat van. Gebruik de kracht van die verschillende achtergronden – het is echt de best of both worlds.
We hebben inmiddels de erkenning waar we jarenlang voor hebben gestreden. We hoeven niet meer in een hoekje te gaan staan. Het wordt gezien dat wij van enorme betekenis zijn voor honderdduizenden van de meest kwetsbare Nederlanders. Voor mensen die anders tussen wal en schip zouden vallen, maar die dankzij ons de zorg krijgen die ze verdienen, of de juiste financiële hulpverlening.
Het wordt gezien dat wij van enorme betekenis zijn voor honderdduizenden van de meest kwetsbare Nederlanders
Dingen zullen vast gaan veranderen, dat hoort bij de tijd waarin we leven. Mijn boodschap is daarom: wees adaptief. Blijf het goede doen.
Werk samen – binnen de branche én daarbuiten. Als we dat vasthouden, ben ik ervan overtuigd dat Aegis en de branche een stevige toekomst tegemoet gaan.
Voor mij persoonlijk was het een eer dit voorzitterschap te mogen vervullen, en ik kijk er met warmte op terug. Ik ga het missen, maar ik blijf een betrokken volger – en misschien af en toe ook een lastige meedenker…
En vooral: ik wil alle leden bedanken. Voor het vertrouwen dat ik heb gekregen, voor de betrokkenheid die jullie steeds hebben getoond, en voor de belangrijke maatschappelijke taak die jullie elke dag opnieuw vervullen. Ik wens jullie succes en – minstens zo belangrijk – blijvend werkplezier in dit waardevolle vak.
